Werkdag 1 en 2
Door: Merle Rosenberg
Blijf op de hoogte en volg Merle
31 Januari 2014 | Zuid-Afrika, Swellendam
Om te beginnen, wat een lieve en leuke reacties van iedereen op mijn eerste stuk! Doet me echt goed om alle berichtjes te lezen.
Gisteren hebben we onze eerste werkdag gehad. We hebben eigenlijk de hele dag samen gewerkt met onze collega Adéle. Een heel aardig meisje waar je wel mee kan lachen. Adéle's moedertaal is Zuid-Arikaans, maar ze heeft ook een jaar in Nederland gewerkt als Au Pair én ze praat heel goed Engels dus met een mix van Engels, Nederlands en Zuid-Afrikaans komen we er prima uit. Soms als we druk zijn en even vergeten Engels te praten, praat Adéle gewoon Zuid-Afrikaans tegen me (wat ik dus na 1 dag al redelijk goed begrijp) en ik Nederlands terug en weten we precies wat we bedoelen. Heel grappig is dat! We begonnen de dag met het checken van de kamers. De kamers worden schoongemaakt- en klaargemaakt door Afrikaanse werkers, alleen daar merk je wel het verschil in werkcultuur. Als er namelijk iets ontbreekt, of niet helemaal goed is, maakt het de meeste van hen niet echt veel uit. Het werktempo is ook zoveel lager dan in Nederland, ook best raar om te zien. In ieder geval, voordat de gasten komen, moeten de kamers zeker nog een keer gecheckt worden door Adéle, mij, of Pieter. Er waren die dag drie nieuwe check-ins, waaronder twee Nederlandse koppels, wat gelijk een fijn gevoel geeft om lekker Nederlands te kunnen praten haha. Na het klaarmaken van alle kamers hebben we meegeluisterd naar hoe Adéle de gasten ontvangt, uitleg geeft over alles en de kamers laat zien.
Nadat alle gasten in gecheckt waren, zijn we de tafel gaan dekken voor het diner. Ook daarbij moest alles weer perfect, wat logisch is van zo'n luxe hotel. Om half 6, voor het diner, kunnen de gasten gratis meedoen aan een wijnproeverij. Ook daar hebben we meegeluisterd- en gekeken en daarna was het tijd voor het diner. Op de eerste dag hoefde we nog niet uit te serveren etc. maar wel de 'turn downs' (waar ik nog nooit van had gehoord). Dit is het naar binnen sneaken van de kamers van de gasten als ze aan het eten zijn, en de kamer strak maken. De dingen die we dan moeten doen zijn het bed en kussens recht maken, chocolaatjes op de kussens, tv aan op zacht volume, sfeerverlichting aan, badjassen netjes op de bedden leggen, slippers eronder, prullenbakjes legen, tv gids open op bed leggen etc. zodat de gasten verbaasd worden als ze terug komen van het diner.
Nadat we dit hadden gedaan, was het 9 uur en mochten we weer naar huis toe. Die avond wel even een moeilijk momentje gehad samen met Pieter, omdat het nu allemaal pas begint te bezinken dat we echt zo ver weg zijn en de komende tijd niet meer in ons veilige Tilburg zullen zijn. De vermoeidheid van reis zal ook nog wel meegespeeld hebben, vooral bij mij, omdat het gewoon niet niks is om voor het eerst te vliegen en dan ook nog eens zo lang, zonder mijn ouders en naar een vreemd land met, naar jou idee alleen maar vreemde mensen. Gelukkig bestaat er zoiets als facetime en heeft Marjolein (mijn stage begeleider) me een heel lief woordje toegesproken en nu voel ik me weer een stuk beter.
Ik typ dit verhaal met mijn ogen half dicht (23.51 lokale tijd) omdat we ook pas weer net thuis zijn van werkdag nummer 2. We hebben gewerkt van 1 tot 23.15 ongeveer. Overdag dezelfde taken gehad, maar nu ook echt mee uitgeserveerd etc. Dit had ik eigenlijk nog nooit gedaan, dus redelijk spannend omdat het allemaal zo chique en perfect moet, maar op een paar kleine dingen na ging het redelijk goed. We zijn dus nu allebei goed moe en hebben morgen voor het eerst een ochtend-shift om half 8 (ontbijt verzorgen), dus tijd om lekker te gaan slapen.
Morgen zal ik weer een nieuw verslag typen want als het goed is ben ik in de middag en avond vrij!
X, Merle
Gisteren hebben we onze eerste werkdag gehad. We hebben eigenlijk de hele dag samen gewerkt met onze collega Adéle. Een heel aardig meisje waar je wel mee kan lachen. Adéle's moedertaal is Zuid-Arikaans, maar ze heeft ook een jaar in Nederland gewerkt als Au Pair én ze praat heel goed Engels dus met een mix van Engels, Nederlands en Zuid-Afrikaans komen we er prima uit. Soms als we druk zijn en even vergeten Engels te praten, praat Adéle gewoon Zuid-Afrikaans tegen me (wat ik dus na 1 dag al redelijk goed begrijp) en ik Nederlands terug en weten we precies wat we bedoelen. Heel grappig is dat! We begonnen de dag met het checken van de kamers. De kamers worden schoongemaakt- en klaargemaakt door Afrikaanse werkers, alleen daar merk je wel het verschil in werkcultuur. Als er namelijk iets ontbreekt, of niet helemaal goed is, maakt het de meeste van hen niet echt veel uit. Het werktempo is ook zoveel lager dan in Nederland, ook best raar om te zien. In ieder geval, voordat de gasten komen, moeten de kamers zeker nog een keer gecheckt worden door Adéle, mij, of Pieter. Er waren die dag drie nieuwe check-ins, waaronder twee Nederlandse koppels, wat gelijk een fijn gevoel geeft om lekker Nederlands te kunnen praten haha. Na het klaarmaken van alle kamers hebben we meegeluisterd naar hoe Adéle de gasten ontvangt, uitleg geeft over alles en de kamers laat zien.
Nadat alle gasten in gecheckt waren, zijn we de tafel gaan dekken voor het diner. Ook daarbij moest alles weer perfect, wat logisch is van zo'n luxe hotel. Om half 6, voor het diner, kunnen de gasten gratis meedoen aan een wijnproeverij. Ook daar hebben we meegeluisterd- en gekeken en daarna was het tijd voor het diner. Op de eerste dag hoefde we nog niet uit te serveren etc. maar wel de 'turn downs' (waar ik nog nooit van had gehoord). Dit is het naar binnen sneaken van de kamers van de gasten als ze aan het eten zijn, en de kamer strak maken. De dingen die we dan moeten doen zijn het bed en kussens recht maken, chocolaatjes op de kussens, tv aan op zacht volume, sfeerverlichting aan, badjassen netjes op de bedden leggen, slippers eronder, prullenbakjes legen, tv gids open op bed leggen etc. zodat de gasten verbaasd worden als ze terug komen van het diner.
Nadat we dit hadden gedaan, was het 9 uur en mochten we weer naar huis toe. Die avond wel even een moeilijk momentje gehad samen met Pieter, omdat het nu allemaal pas begint te bezinken dat we echt zo ver weg zijn en de komende tijd niet meer in ons veilige Tilburg zullen zijn. De vermoeidheid van reis zal ook nog wel meegespeeld hebben, vooral bij mij, omdat het gewoon niet niks is om voor het eerst te vliegen en dan ook nog eens zo lang, zonder mijn ouders en naar een vreemd land met, naar jou idee alleen maar vreemde mensen. Gelukkig bestaat er zoiets als facetime en heeft Marjolein (mijn stage begeleider) me een heel lief woordje toegesproken en nu voel ik me weer een stuk beter.
Ik typ dit verhaal met mijn ogen half dicht (23.51 lokale tijd) omdat we ook pas weer net thuis zijn van werkdag nummer 2. We hebben gewerkt van 1 tot 23.15 ongeveer. Overdag dezelfde taken gehad, maar nu ook echt mee uitgeserveerd etc. Dit had ik eigenlijk nog nooit gedaan, dus redelijk spannend omdat het allemaal zo chique en perfect moet, maar op een paar kleine dingen na ging het redelijk goed. We zijn dus nu allebei goed moe en hebben morgen voor het eerst een ochtend-shift om half 8 (ontbijt verzorgen), dus tijd om lekker te gaan slapen.
Morgen zal ik weer een nieuw verslag typen want als het goed is ben ik in de middag en avond vrij!
X, Merle
-
01 Februari 2014 - 00:05
Nicolle Rosenberg:
Haai,
En als jij je beter voelt gebeurt bij mij precies hetzelfde -
01 Februari 2014 - 00:14
Carla:
Leuk geschreven! Lekker slapen nu! Morgen regen en 7°C hier. Brrrrr:'-( -
01 Februari 2014 - 00:15
Ton Rosenberg:
Me too / ikke ook -
01 Februari 2014 - 03:06
Karin:
Leuke verslagen, Merle! Houd vol: de eerste week is het moeilijkst... Nu nog lastig voor te stellen, maar over negen weken wil je vast niet meer terug!
Nog een tip trouwens: peartiser (of apple- of grapetiser)! Mijn favoriete frisdrank in Zuid-Afrika!
Werk-ze en geniet ervan!
x Karin -
01 Februari 2014 - 10:12
Marjolijn Feijen:
Top Merle !
Dikke knuffel voor jou en Pieter ♡ -
01 Februari 2014 - 10:53
Koko:
Hoi Merle,
Ik ga ook aan de slaapkamers beginnen maar ik hou het maar bij de Nederlandse methode.
En meestal is het hier andersom ,ben ik verbaasd als ik bij de meiden de kamer in kom!!!!!
Lfs Koko -
01 Februari 2014 - 12:21
Ell Roest.:
Hallo Merle.
Wat leuk om jouw stage (zo ver van huis!) te volgen, veel hoor ik natuurlijk al van jouw mama maar om het zó van jou te horen/lezen is veel en veel leuker hoor. Merle, zettum op! Het gaat jou en Pieter bijzonder goed en maak wat moois van deze fantastische ervaring en..........laat ons maar lekker mee genieten!
Hartelijke groetjes,
Ell.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
